قراء شامقرای شام به قاریان مقیم شام که دارای قرائت مخصوص به خود هستند، اطلاق می شود. ۱ - پیشینهصحابه پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم قرائت خود را از پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم فراگرفتند و دیگر مردمان در امر قرائت به آنان رجوع می‌کردند. در نهمین مرحله از مراحل پیداشدن قرائات، از هر شهری گروهی طبق دریافت قرائت خود از صحابه، به مصحف عثمانی و قرائت آن روی آوردند و در هر شهری، همچون زمان حضور پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم قاریانی وجود داشتند. در شام نیز مغیرة بن ابی شهاب مخزومی (م هفتاد و اندی پس از هجرت) و خلیفة بن سعید یا خلید بن سعد صاحب ابی الدرداء به امر قرائت قرآن اشتغال داشتند و به آنان «قرای شام» می‌گفتند. [۱]
فضلی، عبد الهادی، ۱۹۳۴-م، تاریخ قراءات قرآن کریم، ص۳۸.
[۳]
ابو شامه، عبد الرحمان بن اسماعیل، ۵۹۵ - ۶۶۵ق، المرشدالوجیزالی علوم تتعلق بالکتاب العزیز، ص۱۶۵.
[۴]
دمیاطی، احمد بن محمد، - ۱۱۱۷ق، اتحاف فضلاءالبشربالقراءات الاربعة عشر، ص۱۸.
۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگنامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «قرای شام». رده‌های این صفحه : قاریان شام | قاریان قرآن
|